Aaron Cejtlin, o którym jego przyjaciel, noblista Issac Bashevis Singer, napisał w 1978 roku, że „był człowiekiem wielkiej wiedzy, duchowym gigantem”^[1], był niezwykle płodnym twórcą, piszącym w języku jidysz i hebrajskim. Właśnie „fakt, że w każdym z tych języków stworzył podobną ilość dzieł, był rzadko spotykany w czasie, gdy większość pisarzy żydowskich czuła się zobligowana do wyboru pomiędzy jednym a drugim z nich”^[2].