„Mykwa” to opowieść o kobietach, ich codziennych problemach, ale też rozterkach związanych z funkcjonowaniem we wspólnocie religijnej. Akcja dramatu rozgrywa się
w mykwie – rytualnym basenie, w którym kobiety dokonują comiesięcznych ablucji.
Mykwa to miejsce, w którym duchowe manifestuje się poprzez cielesność. W ciele zatopione są wszystkie emocje, zranienia, zaniechania, wszelki ból i namiętność. Ciało podlega nieustannej kontroli, choć stanowi jedynie narzędzie do ujawniania naszych pragnień, naszego niespełnienia, wewnętrznej wolności. Wewnętrzna niezależność może zagrażać wspólnocie. I tylko poprzez ciało można ją kontrolować.